Zuidelijker kunnen we niet

Auroville hebben we al enige tijd - althans zo voelt het voor ons door het vele reizen - achter ons gelaten. Evenals de plekken die we daarna bezocht hebben: Chimambaram, Thanjavur en Madurai. Al deze plekken zijn soortgelijk. Middelgrote plaatsen in de staat Tamil Nadu in het zuiden van India. Allemaal hebben ze hun eigen tempel - voordat ik aan deze reis begon had ik al genoeg van tempels, maar dit terzijde. Keer op keer kregen we het toch voor elkaar om onszelf zo'n tempel in te loodsen en net te doen alsof het allemaal nog onze interesse had.
Van Thanjavur naar Madurai hebben we per trein gereisd. Alles leek in kan en kruiken, totdat Jen en ik ervoeren dat onze Spaanse dames moeilijk wakker te krijgen zijn. We besloten het eerstvolgende station een nieuwe poging te wagen. Op zich kwam het ons goed uit, we waren anders rond 5.00 uur in Madurai aangekomen. Een uur later kwamen we er alsnog aan en waren er tekenen van leven te zien. Verder is er niet veel noemenswaardig gebeurd aldaar. O wel, we hebben er een tempel bezocht. Dolle pret...
Na Maduari volgde Allepeley. De eerste plek in de staat Kerala die we zouden aan doen. Kerala is de zuidelijkste staat van India. Het moment dat we de staat inreden was direct het verschil met de voorgaande staat, Tamil Nadu, merk- en zichtbaar. Van heuvelachtig gebied met theeplantages tot de tropische jungle met de Backwaters. De temperatuur is hier ook aangenamer dan in de voorgaande staat. Daar was het tussen de 35 ℃ en 40 ℃, hier is het netjes rond de 30 ℃. Mijn vriendinnetje vertelde onlangs dat het stervenskoud in Nederland is, dus sorry voor hen die zich misschien aangesproken voelen dat we blij zijn met het temperatuurverschil hier tussen de staten van Zuid-India. Denk maar zo en ik citeer mijn vriendinnetje: "Ik denk dat je doodgaat vanwege de (*piep*)kou als je terugkomt..." Ik vermoed het ook.
In Allepeley hebben we onze eerste dag aan een tropisch strand doorgebracht. Dezelfde avond, nacht en de dag daarop hebben we doorgebracht op een houseboat op de Backwaters. Het betrof een unieke ervaring. Alles was tot in de puntjes verzorgd. De boot had eigen personeel dat ons van alles voorzag. Met als hoogtepunt de lunch die onder andere bestond uit vers gevangen vis. Op de boot hebben we allemaal even bij kunnen tanken. Zo werden er meerdere siëstas gehouden, deden de dames aan ochtendyoga en werd er verder gerelaxt daar waar mogelijk. De boottocht stond bij ons allen op het lijstje, na afloop kon het afgevinkt worden.

Na Allepeley zijn we doorgereisd naar Kochi. Hier zal de groep uit elkaar gaan. De Spaanse meiden gaan naar Goa (hier is mijn reis begonnen dus hoef ik niet opnieuw heen), Jennifer vliegt naar Thailand alwaar ze enige tijd gaat werken en ik vlieg de 18e naar de Andaman eilanden.
Vanaf Allepeley reisde ik samen met een Duits meisje per lokale bus naar Kochi. Zij reist door naar het vliegveld van Kochi om naar Goa te vliegen. De anderen zouden later volgen en dichterbij het treinstation en vliegveld verblijven. Zelf verblijf ik in het toeristische gedeelte van Kochi. Aangekomen bij het hostel ben ik even gaan slapen, daarna ergens iets wezen eten. Bij terugkomst kwamen de 'loopjongens' met lichte paniek naar me toe. Er waren een paar meiden hier geweest die opzoek naar me waren. Wat bleek, het was mijn gezelschap waarmee ik de afgelopen twee weken reis. We troffen elkaar niet veel later - met dank aan wifi - in een bar en konden er nog een mooie 'laatste' avond van maken samen. Jen verblijft overigens via couchsurfing in de buurt. Met haar zal ik de komende dagen nog optrekken. Hulde!

Kochi heeft een haven en een soort van skyline. Toen ik dit voor de eerste keer zag vanaf het terras van een restaurant aan de rivier, deed het me even doen denken aan een Madurodam versie van Rotterdam. Nog geen idee wat ik ga doen in Kochi - had ervoor kunnen kiezen tussendoor nog een andere plek te bezoeken, maar alles is op zich wel hetzelfde hier. De dagen kom ik wel door. Kan er altijd nog voor kiezen een dagtrip ergens heen te maken - Kochi heeft een strand dus daar zullen ook uren doorgebracht gaan worden. Daarnaast heb ik in Allepey mijn boek geruild in een zogeheten boekenkast, heb dus nieuw leesvoer. En niet te vergeten dat je doorgaans wel iemand ontmoet waarmee je iets onderneemt. Al moet ik wel bekennen, hoe leuk ik vrouwen ook vind en zal blijven vinden; ik toch even blij ben geen kippenhok om me heen te hebben na dit twee weken non-stop gehad te hebben. Op Jen na dan, maar één dame trek ik nog wel.

Tot later hè!